Τα κέρματα των 100 Δραχμών (που απεικονίζουν τον Μέγα Αλέξανδρο στην εμπρόσθια όψη και το αστέρι της Βεργίνας στην πίσω) όλων των ημερομηνιών δεν έχουν καμία συλλεκτική αξία, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων όπως εάν έχουν κάποιο σφάλμα νομισματοκοποίου ή εάν είναι μέσα στην πλήρη σειρά του 1993 που εκδόθηκε από την Τράπεζα της Ελλάδος σε ειδική συλλεκτική κασετίνα.
Τα κέρματα των 500 Δραχμών (6 τύποι) που εκδόθηκαν το 2000 με αφορμή την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στην χώρα μας, δεν έχουν συλλεκτικό ενδιαφέρον εκτός εάν βρίσκονται μέσα σε μασούρια της Τράπεζας της Ελλάδας (ΑΚΥΚΛΟΦΟΡΗΤΑ) όπου όμως και πάλι η εμπορική αξία τους είναι κοντά στην ονομαστική τους .
Τα μεταχειρισμένα κέρματα από το 1912 και μετά που φυλάχθηκαν πιθανόν για συναισθηματικούς λόγους δεν αποτελούν συλλογή, αλλά συσσώρευση από ρέστα συναλλαγών άνευ αξίας. Για να θεωρηθούν τα ανωτέρω νομίσματα συλλεκτικά, θα πρέπει είτε να είναι αμεταχείριστα (ΑΚΥΚΛΟΦΟΡΗΤΑ) ,είτε να είναι ειδικές συλλεκτικές εκδόσεις της Τραπέζης, τα λεγόμενα «Αναμνηστικά» τα περισσότερα εκ των οποίων βρίσκονται σε κασετίνες με πιστοποιητικά.
Εξαίρεση σε αυτήν την νομισματική περίοδο αποτελούν τα νομίσματα των 20 Δραχμών του 1960 και των 30 Δραχμών του 1963 και 1964. Τα συγκεκριμένα λόγω του ότι περιέχουν ασήμι, έχουν αξία η οποία υπολογίζεται ως εξής:
Βάρος x καθαρότητα x τιμή γραμμαρίου ασημιού
* Η καθαρότητα των ανωτέρω είναι 835 βαθμοί. (0,835)
Τα γνωστά ως «κοινά» λοιπόν κέρματα αυτής της περιόδου πωλούνται βάση κιλού και χρησιμοποιούνται ως πρώτη ύλη από βιοτέχνες για χειροκατασκευές, καταστήματα τουριστικών ειδών κλπ.
Κέρματα από άλλες χώρες υπάρχουν αμέτρητα και δεν υπάρχει κάποια κατεύθυνση για να τα κοστολογήσετε μόνοι σας. Και σε αυτά όπως και στα Ελληνικά υπάρχουν τα «κοινά» αλλά και τα συλλεκτικά. Θα ήταν ορθό λοιπόν να μας επισκεφθείτε να τα αξιολογήσουμε εμείς.
Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να μας επισκεφθείτε για να κάνουμε μια εκτίμηση. Στην περίπτωση που δεν είστε κάτοικος Αθηνών μπορείτε να μας στείλετε κάποιες φωτογραφίες, μέσω των οποίων όμως δεν γίνεται να κάνουμε ακριβή τιμολόγηση, αλλά θα σας ενημερώσουμε εάν αξίζει ή όχι να προχωρήσουμε περαιτέρω.
Κατ’αρχάς θα πρέπει να είστε σίγουροι για την αξιοπιστία της σελίδας που επισκεφθήκατε (εάν πρόκειται για κάποιο σοβαρό site, εάν πρόκειται για έγγυρο τιμοκατάλογο νομισμάτων και όχι αγγελίες ιδιωτών, κλπ). Αφαιτέρου οι τιμές ενός νομίσματος καθορίζονται από πολλούς παράγοντες όπως κατάσταση, σπανιότητα, τύπος, ποικιλία, ειδικές εκδόσεις κλπ. Για παράδειγμα ένα κέρμα των 2 Δραχμών του 1959 εάν είναι μεταχειρισμένο η τιμή του είναι μερικά σεντς, ενώ εάν είναι ακυκλοφόρητο (UNC) η τιμή του μπορεί να φτάσει τα 300 ευρώ.
Το σημαντικότερο εδώ είναι η αξιοπιστία και η εξειδικευμένη γνώση που έχει ο εκτιμητής τόσο στο grading (αξιολόγηση κατάστασης και σπανιότητας του νομίσματος) αλλά και την εμπορική του πείρα στον χώρο για την σωστή τιμολόγηση.
Το τελευταίο διάστημα, παρατηρήθηκε μια έξαρση αναζήτησης κάποιου σπάνιου Ελληνικού κέρματος των 2 Ευρώ, κοπής 2002.
Παρερμηνείες, μυθοπλασίες και ανιστόρητες ψευδο-ειδήσεις, κατακλύζουν το διαδίκτυο και όχι μόνο.
Το δίευρο του 2002 αναρτάται σε διάφορους ιστότοπους δημοπρασιών, σε τιμές που είναι όχι απλώς μεγαλύτερες, αλλά αστείες.
Ποιά είναι όμως η αλήθεια για τα δίευρα του 2002 με το S χαραγμένο επάνω σε ένα αστεράκι;
Το 2002 η Ελλάδα παρήγγειλε στην Φινλανδία να «κόψει» 70.000.000 δίευρα.
Το νομισματοκοπείο της Φινλανδίας, όπως και τα περισσότερα νομισματοκοπεία, έχουν ένα χαρακτηριστικό σύμβολο ή γράμμα που χαράζουν επάνω στα νομίσματα, τo λεγόμενο «νομισματόσημo» ή διεθνώς «mintmark».
Η Φινλανδία έχει το S (από το Suomi) το οποίο υπάρχει επάνω σε ένα από τα αστεράκια σε όλα τα δίευρα που κατασκευάζει.
Δεδομένου του ότι σε εμάς κατασκεύασε 70 εκατομμύρια δίευρα, είναι ευνόητο ότι δεν υπάρχει καμία σπανιότητα όσο αφορά το νομισματόσημο “S”.
Γιατί όμως υπάρχει αυτή η φρενίτιδα;
Η Φινλανδία λόγω του φόρτου παραγγελιών που είχε, κατασκεύασε κάπως βιαστικά πολλά δίευρα, τα οποία είχαν κάποια λάθη από την κατασκευή τους.
Υπάρχουν διάφορα κατασκευαστικά σφάλματα, από πολύ μικρά, π.χ. «το σκουλαρίκι» όπως το ονομάζουν οι φίλοι συλλέκτες (που είναι ένα εξόγκωμα στο μάγουλο του ταύρου), το «τατουάζ», το «μπικίνι» και άλλα μικροσφάλματα που κοστίζουν όμως περι τα 50 ευρώ, έως και πολύ εμφανή σφάλματα σαν το «χυμένο μέταλλο», «λάθος δίσκος», «διπλοχτυπημένο» και άλλα.
Ένα τέτοιο κραυγαλέο σφάλμα σε δίευρο που είναι πραγματικά σπάνιο (στο οποίο είναι άγνωστη η ποσότητα κοπής αφού εμπεριέχεται στην ποσότητα των 70 εκατομμυρίων) πουλήθηκε σε μια δημοπρασία στην Γερμανία στην τιμή των 1.000 ευρώ περίπου.
Στην συνέχεια, εμφανίστηκε στο eBay ένα αντίστοιχο, ή το ίδιο, με προτεινόμενη τιμή πώλησης 80.000 ευρώ!
Εδώ θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως το eBay ή άλλα site αγοραπωλησιών δεν είναι τιμοκατάλογοι, ούτε φυσικά και έχουν καμία υπόσταση κάποιες τιμές που μπορεί να προτείνει χωρίς κανένα περιορισμό ο καθένας σε οτιδήποτε.
Είναι λοιπόν πανεύκολο να ανεβάσει κάποιος στο eBay προς πώληση π.χ. ένα απλό κέρμα συναλλαγής των δύο Ευρώ και να «ζητάει» ένα εκατομμύριο!
Φυσικά αυτό δεν έχει κανένα νόημα.
Μετά την συγκεκριμένη ανάρτηση στο Ebay, διαδόθηκε γρήγορα το συγκεκριμένο περιστατικό και έτσι σε συνδυασμό με την δικαιολογημένη άγνοια αλλά και την ελπίδα κάποιων για ένα έξτρα έσοδο από την μία και «το ψάρεμα κλικς» (για να πετύχουν μεγάλη επισκεψιμότητα) κάποιες ιστοσελίδες χαμηλού επιπέδου από την άλλη, έγινε «viral» ένα «λάθος»
Copyright 2024© Συλλεκτική Αθηνών. Με επιφύλαξη παντός δικαιώματος. Κατασκευή από CLC Web Soluctions.
